Merknad frå heimesideskrivarane:
Dette er avskrift av eit intervju elevar frå 7.-9.  klasse på Bulandet skule gjorde i januar 1995. Orginalen finnast i Temaparken.
Intervjua som blei gjort omhandla kvardagslivet under 2.verdenskrig.
Her er da Håvard Halsøy som har vorte intervjua. Intervjuerane er Roger Rogne og Øystein Fedøy.

Intervju med Håvar Halsøy januar 1995.

- Eg var nettopp begynt i skule då krigen braut ut, vi gjekk på skule i kaféen på Nikøy, seier Håvard.

Vi går nedover vegen. Han vil vise oss kvar ei mine gjekk av.

- Mina gjekk av i 1945. Ein gong i tidsrommet januar-mars. Det er ingen som hugsar datoen. Ho gjekk av ved sekstida om morgonen. Alle rutene i huset vart innblåste. I nabohuset vart ytterdøra blåst skeiv. Omnane inne i huset flytta på seg, eit skåp inne på kjøkkenet ramla ned og vart knust. Visst husa
hadde stått litt høgare på haugen, ville det ha gått mykje verre. På myra nedanfor huset var alt heilt svart. Småbråsma kom endåtil opp på land, den gjekk vi og plukka.

- Hadde de radio? Spør vi.
- Foreldra mina hadde radio. Dei hadde han i eit skap i naustet, som var skjult inne i veggen, slik at ein ikkje kunne sjå det.
Han pappa var av og til i Bergen og fekk ordna radioen visst det var noko gale med den, og det var ofte med hell at han ikkje vart tatt. Dei lytta til nyheiter frå London. Det var ofte mange og som høyrde på. Vi hadde og ei hagle, ei gammal Remington. Vi hadde den gøymd på låven, under heile krigen. Den er på Kystmuseet i Florø.

- Kan du fortelje om fredsdagane?
- Då var det berre jubel. Vi ungane hadde ikkje noko føling av at vi vart stygt behandla under krigen heller. Alle heiste flagg, og det var stor jubel. Dei som ikkje hadde flaggstang, reiste opp laksenotstenger.
På Sandøya skaut dei opp masse nødrakettar heile natta, så himmelen var heilt
opplyst.

Roger Rogne
Øystein Fedøy